χρωματαισθησία

και χρωμαισθησία, η, Ν

ιατρ.

οπτική ψευδαίσθηση χρωμάτων, που προκαλείται απὸ ακουστικό, οσφρητικό, απτικό κ.ά. ερέθισμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. chromesthesia < chrom- (< χρώμα) + esthesia, υποχωρητ. σχηματισμός από το anesthesia (< αναισθησία)].